Tummo Breath

Είσαι άγχος; Υποφέρετε από άγχος; Νιώθετε κουρασμένοι και συχνά άρρωστοι;

Αυτή η τεχνική αναπνοής, γνωστή και ως Tummo Breathing ή Rechaka Pranayama βασίζεται στο Bohr-Effect και πρόκειται να σας βοηθήσει!

Τα πλεονεκτήματα αυτού του διαλογισμού αναπνοής έχουν αποδειχθεί σε μελέτες:

- Χαλαρώνει το σώμα σας και αισθάνεται καλά

- Αυξάνει την τιμή pH στο αίμα σας

- Μειώνει το άγχος κατά τη διάρκεια και λίγο μετά την άσκηση

- Αυξάνει τη μεταβλητότητα του καρδιακού ρυθμού

- Αυξάνει τον αριθμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων

- Τα βλαστικά κύτταρα κινούνται πιο εύκολα μέσω του σώματος και παρέχουν υγιή νέα κύτταρα

- Το σώμα παράγει περισσότερα μιτοχόνδρια και έτσι αυξάνει την ενέργεια στην καθημερινή ζωή

- Ο ύπνος βελτιώνεται

- Αυξημένα λευκά αιμοσφαίρια - ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, μειώνει τον κίνδυνο μόλυνσης

Η τεχνική πραγματοποιείται με αυτόν τον τρόπο:

Φάση 1: Αρκετές γρήγορες αναπνοές (ελεγχόμενος υπεραερισμός) και εκπνεύστε στο τέλος

Φάση 2: Εκπνεύστε χωρίς να εισπνεύσετε ξανά και κρατήστε την αναπνοή σας

Φάση 3: Μια πλήρη αναπνοή και στη συνέχεια κρατήστε τον αέρα στους πνεύμονές σας για μικρό χρονικό διάστημα

Όταν κρατάτε την αναπνοή σας σε κανονικό αέρα, δεν μειώνεται η περιεκτικότητα σε οξυγόνο, αλλά αυξάνεται το επίπεδο Co2 στο αίμα, το οποίο τελικά οδηγεί στην ώθηση για αναπνοή.

Φάση 1: Ελεγχόμενος υπεραερισμός:

Κατά την κανονική αναπνοή, το αίμα είναι κορεσμένο με οξυγόνο κατά μέσο όρο 98%. Με αυτήν την τεχνική, ωστόσο, το επίπεδο Co2 στο

Το αίμα σε αυτήν τη φάση αρχικά μειώνεται έντονα, η περιεκτικότητα σε οξυγόνο φτάνει στο μέγιστο. 100%. Μόλις μειωθεί το περιεχόμενο Co2, το

αυτές οι αντιδράσεις στο σώμα: π.χ. μια αίσθηση μυρμηγκιάσματος, αλλά συχνά ένα είδος αβλαβούς ζάλης και χαράς. Αυτό είναι επειδή

ότι το οξυγόνο αυτή τη στιγμή συνδέεται πιο έντονα με την αιμοσφαιρίνη - λόγω της χαμηλής περιεκτικότητας σε Co2 και δεν μεταφέρεται πλέον στα κύτταρα.

Επιπλέον, η βαθιά διαφραγματική αναπνοή διεγείρει το κολπικό νεύρο του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος, το οποίο κάνει τη μάχη ή

αντίδραση πτήσης του σώματος και το προκαλεί να χαλαρώσει.

Φάση 2: Κράτηση αέρα σε ουδέτερη πίεση των πνευμόνων

Σε αυτήν τη φάση, η περιεκτικότητα σε οξυγόνο στο αίμα μειώνεται για μικρό χρονικό διάστημα από περίπου 100% σε ένα ασφαλές αλλά αφύσικα χαμηλό επίπεδο.

Το σώμα αντιδρά σε αυτό με θετικό τρόπο, ο οποίος αντιπροσωπεύει τα περισσότερα από τα οφέλη για την υγεία αυτής της άσκησης.

Λόγω του ελεγχόμενου υπεραερισμού από τη φάση 1, είναι πλέον δυνατό να κρατήσετε τον αέρα σε κατάσταση εκπνοής πολύ περισσότερο από το κανονικό,

η περιεκτικότητα σε Co2 στο αίμα πρέπει πρώτα να αυξηθεί πιο έντονα έως ότου επιτευχθεί το ερέθισμα για αναπνοή. Μερικές φορές είναι δυνατό έως και 3-4 λεπτά σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

Μετά από περίπου 90 δευτερόλεπτα το σώμα παράγει αδρεναλίνη. Το σώμα μαθαίνει καλύτερα πώς να χειρίζεται με οξυγόνο.

Φάση 3: Φάση ανάκτησης

Όταν έρχεται το ερέθισμα της αναπνοής, αναπνέουμε και κρατάμε την αναπνοή μας για λίγο.

Αυτό χρησιμεύει για την γρήγορη αποκατάσταση των επιπέδων οξυγόνου στο σώμα. Δεδομένου ότι τα επίπεδα CO2 στο αίμα είναι τώρα σε φυσιολογικά ή αυξημένα επίπεδα,

το σώμα θα χρησιμοποιήσει αυτό το O2 αποτελεσματικά λόγω του αποτελέσματος διάτρησης.

Στο τέλος θα πρέπει να νιώσετε ένα φυσικό "υψηλό", κυρίως λόγω της χαλάρωσης και της αδρεναλίνης.